کیست پیلونیدال در مردان، به علت پرمویی بدن‌شان، شیوع بیشتری دارد. در جنگ دوم جهانی به آن بیماری رانندگان جیپ گفته می‌شد و نظریه‌ای وجود دارد که علت ایجاد آن را نشستن طولانی مدت می‌داند.

سینوس پیلونیدال در پایین‌ترین قسمت ستون فقرات، در ناحیه شکاف باسن ایجاد می‌شود و بعضا خود را به شکل یک منفذ پوستی کوچک نشان می‌دهد اما حقیقت این است که بیش از نفوذ چند تار موی پیچیده در آن است.

این کیست که به شدت مستعد عفونت است، ابتدا به شکل سوراخی کوچک یا توده‌ای سفت احساس می‌شود که بعد از ایجاد عفونت به آن "آبسه پیلونیدال" می‌گویند. (پیلونیدال به معنی لانه موها است)

علل

تاکنون دلیل علمی مشخصی برای این بیماری ارایه نشده است. نظریات متفاوتی وجود دارد که از میان آنها یک نظریه که بیان می‌کند این کیست ناشی از اختلالی است که در تکامل جنینی رخ می‌دهد از بقیه قابل پذیرش‌تر به نظر می‌رسد.

علایم

اگر کیست مویی دچار عفونت شود، ناحیه عفونی شده ورم می‌کند، قرمز رنگ شده و درد زیادی به همراه دارد.

به همراه عفونت، تب و لرز نیز حاصل می‌شود و بعضا ترشحات چرکی از محل آبسه خارج می‌شود.

درمان

بهترین شیوه درمان کیست مویی، برداشتن آن و ترمیم محل جراحی با جراحی پلاستیک است زیرا دیگر نیازی به پانسمان‌های مکرر روزانه ندارد ضمن اینکه در این روش نیازی به کشیدن بخیه هم نیست و بیمارپس از ده تا دوازده روز می تواند به کار و زندگی عادی خود بازگردد.

روش دیگر درمان کیست عفونی شده، جراحی باز و ایجاد برش در محل آبسه وتخلیه چرک آن است. مواردی هم پیش می‌آید که لازم است کل ناحیه برداشته شود.

در این شیوه روی زخم باید تا حدود سه ماه باز باشد و فقط با یک تکه گاز استریل از تماس ناحیه مجروح با لباس ممانعت شود. شستشوهای مکرر این ناحیه بسیار آزاردهنده است.

این نوع درمان، به علت مراقبت‌های طولانی بعد از آن ممکن است زندگی و شغل بیمار را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.

اگر بعد از خروج عفونت کیست، محل آن بخیه زده شود احتمال عود مجدد و عفونی شدن آن افزایش می‌یابد.

کیست مویی